Ayrılma zamanı gelmişti. O gün kötü bir gün geçirdiğimden, her zamanki neşeli halimin zıttı bir durgunluk vardı üzerimde. Gün boyunca hiç onun yanına gitmemiştim, aksine mutsuz olduğumu fark edip o ara ara yoklamıştı beni. Son günümüzü hiç iyi değerlendirememiştim. O, birden "Kendine iyi bak" temalı cümleler kurmaya başlayınca idrak ettim ayrılacağımızı, zıplayıp ayağa kalktım, elimi uzattım tokalaşmak için. Sonuçta I'm a professional. O da elini uzattı, elimi tuttu ve tokalaşmak yerine beni kendine çekti ve öpüştük. Çok havalı bir hareketti, ondan böyle hamleler görmek şaşırttı. Alternatif bir evrende harika bir çift olabilirdik. Tanıdığıma memnun olduğum insanlar listesinde kendisine bir ✓ atmış durumdayım.
Her şey ne kadar çabuk değişebiliyor, fark ettiniz mi? Tek bir günde hissettikleriniz bambaşka bir hale gelebiliyor ya da 1 hafta önce emin olduğunuz bir şey yok olabiliyor. Çok kriptik konuştum, evet. Benzer bir tecrübe yaşadıysanız zaten hak veriyorsunuzdur, bu maalesef öyle anlatılarak aktarılabilecek bir şey değil. Every man for himself.
Biraz dramatik bir değişiklik oldu hayatımda yakın geçmişte. Hani anlamadıysanız diye söyleyeyim dedim. Çok hızlı oldu her şey, yaşananların sonuçlarını hala full-effect hissetmedim sanırım, çünkü müthiş bir dinginlik içindeyim. Yani, daha çok üzülmemi tahmin ederdim. Tabii bu sakinlikte yanlış bir şey yapmadığıma inanmamın payı var. Konu hakkında iç huzuruna sahibim. Arada acaba kimseye haksızlık ediyor muyumdur şüphesi duyuyorum -en çekindiğim şeylerden biridir haksızlık etmek, birinin hakkını yemek, çünkü bunun geri dönüşü olmadığına inanırım- fakat olay gerçekten kafamda oturmuyor, kendimi gerçekten haklı buluyorum. Ki genelde karşı tarafa hak vermeye meyilli biri olarak bu çok sık yaşadığım bir durum değil. İç huzurum biraz da bu yüzden. Ben bile kendime hak veriyorum. Evet.
Olan oldu, bir şeyler değişti bile, çarklar farklı dönüyor. Bunların sonuçları tam olarak ne olacak, neler hissedeceğim, bunları kestiremiyorum. Hayal etmeye çalıştığımda bomboş kalıyorum, my mind goes blank. Pişman olacak mıyım merak ediyorum. Durumu toparlamak istiyor muyum diye kendimi yoklayıp duruyorum, böyle durumlarda benim içim gider çünkü, lakin bu sefer yok. Alttan almak ya da bir şekilde yapıcı bir adım atmak için motivasyonum yok. İşin ilginci, bunun için karşı taraftan da bir şey yapmasını ne bekliyorum ne istiyorum. Tek bir günde insanın hisleri bıçak kesmiş gibi bitebiliyormuş demek ki. Diyorum ya, ya comfortably numb oldum ya da hala olayı yeterince idrak edemedim. Bence ilki.
Belki sadece çok farklıydık ve bunu hiç fark etmemiştim. Belki de detaylara takılmamaktı suçum. Suya katılan yağ gibi, karıştığımı sanmışım. Apayrı kaldığımı ancak su durulunca görmüş olduk. Yazar burada dramatik olmaya çalışmıyor. Dramatik olmaya çalışsam iki nokta (..) kullanırdım. Evet şımardım.
Sonuç olarak, iyiyim. İyi olacağım. Her şeyin ne kadar çabuk değişebildiğinden bahsedip, iyi olacağıma bu kadar inanmam ironik, ben de farkındayım. Bozuntuya vermeyin. Hadi neşeli kapatalım o zaman.
